Muhteşem bir kitap. Fazlasıyla etkileyici. Aşka inanmayan bir insanı bile aşka körü körüne bağlayacak türden.
Rahip frollo' nun ölmesine bile sevinememiştim üzüntüden. Esmeralda' yı yalnızca quasimodo sevmişti esmeralda olduğu için. Quasimodo dışındakiler tamamen kendi çıkarlarını gözetiyorlardı. Bir insanın dış görünüşü önemli değildi. Bir insan başkaları gözünde canavar gibi görünürken bile kalbini tertemiz tutabilirdi. Onun, quasimodo' nun kalbi tertemizdi ve aşkı aşkın en saf hâliydi ancak kimse görememişti. Ah quasimodo, ne kadar mükemmelsin sen.
anlatılmaz yaşanır derler ya bazı şeyler için, işte bu kitap da bir benzeri; dinlenilmez okunur. Hissedilir.
"Sonraki kral 8. Charles Dönemi' nde, suçluların cesetlerinin atıldığı mahzen açılır. Mahzende bir kadına sarılmış hâlde kambur bir erkek cesedi vardır. Belli ki quasimodo burada esmeralda' nın ölü bedenine sarılmış ve ölümü beklemiştir. Onu sarıldığı iskeletten ayırmaya çalıştıklarındaysa quasimodo toza dönüşür."
