Ne yalan söyliyim, Aslında kafa iznim bittikten sonra hesabımı silip gitmek istiyordum ama deprem sonrası fikrimi değiştirdim açıkçası. Enkaz altında kalan çaresiz insanlar ve yakınları için Günlerdir gözyaşı döküyoruz, Bu üzücü felaketten dolayı söylemek istediğim, boğazıma düğümlenen, haykırmak istediğim o kadar çok şey var ki, haksızlığa karşı sessiz kalmak yerine gerçekleri savunmanın insan olarak bir vazife bir sorumluluk olduğunun farkına vardım. gemiyi terketmek yerine meydanı üç beş soytarıya bırakmak yerine savaşmayı tercih ettim. içim o kadar dolu ki, şu an her vicdanlı vatandaş gibi tarifsiz bir acı ve suçluluk duygusu var üzerimde. keşke saçma sapan konular üzerinde yoğunlaşmak yerine biraz daha faydalı şeylere önem verseydik, en azından sesimizi duyan birileri olurdu diye düşünüyorum.
Sözlüğün içler acısı durumundan önce, Şu an tek düşündüğüm bir daha böyle felaketler yaşanmasın, milletimiz bir daha böyle çaresiz bir olayla karşı karşıya kalmasın diye elimden geleni imkan dahilinde yapmak olacaktır. Söyleceklerim bu kadar teşekkür ederim..
