bir istanbullu olarak, şehir yaşamı ne demek burada öğrendim. valla bak.
şehir nedir. kolaylıktır di mi?
istediğin yere kolay ulaşmaktır. gece ufak tefek eğlencelerden sonra eve otobüsle dönebilmektir.
rahat havadar binalar demektir.
kırtasiyesinden tut, hastanesine kadar her şeyin en fazla 40-45 dakika yakınında olmak demektir.
eve kız arkadaşlarınla rahat rahat girip çıkmak demektir.
bahçedir, parktır.
yemektir. kafedir ne bileyim her şeye yakın olmak demektir.
minibüste oturarak gitmek demektir.
ben 80 lerin istanbul unda bunlardan pek haberdar değildim.
sonra konya ya gittim.
lan baktım ara durakta bile otobüsün kaçta geleceği yazıyor ve inanır mısın, otobüs o saatte geliyor.
istanbul da o yıllarda etilerden mecidiyeköy e gece vakti yürüdüğümü bilirim.
yeminle hala özlüyorum. ha istanbul da da şans eseri o tarz bi muhitte yaşıyorum ama malum istanbul un geneli öyle değil.
şimdi istanbulda da ara duraklarda otobüs saatleri yazıyor ama ben seksen doksanlardan bahsediyorum.
uzak olmasa orada da bi ev kiralayıp ilkbahar ve yazın bir kısmında orada akalacağım ama uzak. aslında hızlı tren var hem de bana yakın yerden geçiyor ama tembelim birazda.
seni seviyorum konya. bana çok şey verdin. zaman sana da çok şeyler versin.
buğday kokunu, dünyanın en sarı renkli güneş ışığını, şiveni her şeyini çok özledim lan.
not: beyler yobaz mobaz diyenlere bakmayın. yobazlık seviyesi türkiye ile aynı. ne daha fazla ne daha az.
