hayatımda birkaç depresyona girmelik an vardı, onun dışında zaten pek de sikimde olan bir şey yok. Duygularımı dışarı yansıtmam.
Gerçekten beni üzen bu zamanlarda, eşim ve dostlarım benim düzelmeme sebep olurlar. Herhangi bir destekleyici aktivite yapmalarına gerek yok, onların varlıklarını hatırlayıp normal yaşantıma geri dönsem ve hiçbir şey yapmasalar bile zamanla düzelirim. Sıkıntılarımla kafayı bozup hayatımın döngüsünü kaçıracak kadar uçlarda biri değilim.
20 kişi kalmışız bu arada. online listesini ekran görüntüsü aldım. Malumunuz nickim l ile başladığından listede max 15 numaralara falan gelirdi, şimdi 6 olmuş. giden varsa daha da düşmüş bile olabilir. Tarihi bir an.
