aşıklığın gereğini yerine getirip harman yerimi ateşe verdim. sevgili bu ne viraneliktir ki yangınımı körükleyen her şey darmadağın gözlerinde.
kirpiklerin ok, kaşlarınn kın... hani neredesin? viraneliğini toparlamaya geldim ben en güzel mevsimde. baharın gelişiyle çıkıp dolanmışsın ortallıkta, vermem ellere!
beni ziyanlığa salmadan, şarabının son yudumunu toprağa dökmeden, incilerini kıyıma ulaştır. yakıp yıktığın tüm haneleri södürecek yaşlarım var benim ama ister miyim söndüreyim yangın? ister miyim ulaşayım sana?
bu mudur aşkımın mertebesi?
ulaşılmazlığınla varsın içimde. ruhumu aldın hale içre. şems çıkarmış fermanını, zühre tutsak etmeye alışmış aşığını. çaldığın günden beri gönlümü, kendimle baş edemiyorum.
isyan ediyorum ey sevgili!!!
sığınağım viranenden uzak,
sığınağım gökyüzüne yakın.
kıyıya vuran değersiz sedef olmaktansa, ulaşılmaz incin olayım okyanusun dibinde.
