özellikle sosyalistlerin birçoğu kendisine atatürk'ü örnek alır. mutlak komünizmin eşitlik bozan parametrelerini düşünen, olayı daha insancıl irdeleyen sosyalistler, atatürk'ün üniter devlet yapısını ve devrimlerini kendilerine ilke bile edinirler. zira atatürk'ün 15 yıllık süreçte ekonomi politikalarını inceleyen herkes görür ki; atatürk'ün tekelleşmeden uzak, güçlü devlet çatısı altında herkesin hizmetten ve refahtan eşit derecede payelenmesine yönelik bir ekonomik anlayış vardır. uluslararası bazda onurlu, kendisini ezdirmeyen ve yoktan var eden bir anlayış vardır. bu açıdan bakılacak olursa atatürk'ün halkı hazırlayarak gittiği yolun sosyalizm olduğu gözlerden kaçmaz. zira fidel castro, che gibi kimselerin atatürk'ü örnek almaları da bundandır.
hatta bir detay olarak belirtmek gerekir ki, che öldürüldüğünde yanında bulunan kitaplardan birisi de nutuk'tur. yanından hiç ayırmadığı söylenir. rehberi olarak gördüğü söylenir.
bir başka detay daha verilecek olursa: fidel castro'nun habitat dolayısı ile ülkemize geldiğinde söyledikleridir. kendisini karşılayan kalabalık kitle vardır ve hepsinin üzerinde che, fidel t-shirtleri vardır. kolyeleri, kitapları ellerindedir. fidel castro şaşırmıştır. gençlere dönerek: "sizleri anlamıyorum, bizler atatürk'ü örnek alırken, sizlerin bize bu kadar ilgi göstermesini anlayamadım. atatürk'ünüze sahip çıkın" gibisinden birçok kelam etmiştir.
işin mutlak komünizmciler kısmına gelecek olursak, onların da atatürk'ü sevmemesi diye bir şey pek rastlanılan bir şey değildir. zira atatürk'ün o zamanki rusya ile yakın ilişkileri vardır. rusların korkularından ziyade rusların atatürk ile idesel anlamda çok yabancı olmamasının da bunda etkisi vardır.
atatürk'ün güçlü devletçi politikaları, kapitalist çerçevede bakılırsa mutlak komünistlerin yeğ seçeceği bir durumdur. atatürk serbestliğin milli dengeleri bozucu etkisini her zaman gözeten ve reddeden bir liderdir. hatta "cemiyet-i akvam'a girmeyi düşünür müsünüz" diyenlere bile, "tekliflerini sunarlar, işimize gelirse gireriz işimize gelmezse girmeyiz, milli menfaatlerimizden ödün vermeyiz" diyebilen bir liderdir. bu açıdan da bakılırsa mutlak komünist olan kimselerin kapitalist çerçeveyle sarılmışken sevmeme hakkını atatürk'ten yana kullanması saçmalıktır.
ayrıca mutlak eşitlik arayışına doğru veya yanlış olarak giren komünistlerin, insan ayrımı gözetmeksizin her insana eşit haklar sunduğu bir yönetim anlayışına ve liderine sevgisizlik hissetmesi de saçmadır. zira unutulmamalıdır ki atatürk'ün türkiye'si azınlıkları azınlık statüsünden çıkaran ilk ülkelerdendir. herkese eşit haklar sunan ilk ülkelerdendir.
