boğazda, denize karşı, içinde esnemekli bir iki garsondan başka kimse bulunmayan bir lokaldeler...
mine, uzaktaki garsona haykırdı:
— garson, bir rakı daha!..
naci kaşlarını çattı:
— yeter artık içtiğin!.. burada kal!
— hiçbir şey olduğu yerde kalamaz! sonuna kadar gideceğim!
—konuşacağımız şeyleri hep savsaklıyorsun! neymiş bakalım konuşacakların?..
— hiç!
— hiç için mi beni getirdin buralara?..
— hiç veya her şey!..
— sende eskiden görmediğim şeyler farkediyorum. adeta romantikleşiyorsun!..
— sayenizde...
naci patlamak üzere:
— ne" istiyorsun benden mine?.. mine en keskin toniyle:
—seni istiyorum!
— en insana o türlü abanan cinstensin ki, tutmak istediğini kaçırmaktan başka bir şey gelmez elinden...
— bunun için mi kaçıyorsun benden?.. beni bir nezle mendili olmaya bile lâyık görmüyorsun!
— sen, erkek ve kadın arasında çekicilik sırrına kıyan, tek ve dikenli bir mizaç üzerinde direnen bir yaratılış üstündesin!.. hırs...
seni çıldırtacak kadar ateşli bir hırsa kapılabilirsin, fakat sevemezsin!
kendini sevdirmenin de sanatına yabancısın!
onun için, güzel buluş doğrusu, nezle mendili olmaktan ileriye geçemezsin!
akıl zahmetleri içinde kıvrandığın halde dehâ üstü kadınlık sezişinden haberin yok!
