Benim annem ağır astım ve alerji hastası. Bunun yanısıra ağır hayvansever’) Bu nedenle ben çocukluğumdan beri hep hasta ya da çok ufak kedi, köpek vs baktım ancak daha sonrasında sahiplendirdik. Çünkü uzun süre ayni evde yaşadığımız zaman annem tıkanıyordu, yani nefes alamıyordu. Sanırım 6 yil kadar önce xolair diye bie iğne ile yollarımız kesişti. Bu iğne annemin yaşam kalitesini oldukça arttırdı. Ayrıca annemin alerjisinin hayvanlara değil onlar üzerinde bulunan proteinlere olduğunu öğrendik. Hem bu iğne sayesinde hem de hayvanlar üzerinde ki proteinlere alışınca alerji/astım tetiklemedigini öğrendik. Ardından şansa bakin 1 kediyi sahiplendiremedik(pakize adi gicik kedi) ve pakize bizimle yaşamaya başladı. 2 yil kadar sonra çöp poşetine konulup atılmış 5 kedi bulduk(göbek bağları bile düşmemişti henüz) 1 tanesini yaşatamadik ve 4 tanesi ile yola devam ettik. Pakize olmayan sutuyle onlari emzirdi bu arada… (Düzgün yazmaya çalışıyorum ancak arada ing klavye azizligine uğuruyorum kb) 2 bebek sahiplendirildi ancak 2sine yuva bulamadik. Ve pakize + iki kedi daha yola devam ettik… bu arada konuyu nereye baglayacagimi tam hatırlamıyorum ama o kadarda yazdim. Neyse… suan annemin 3 kedisi (pakize, efecan, karam) var . Benimde (şila ve marie onlar baska bi hikayenin konusu)..
Biz tabi yine hasta kedi bakmaya devam ediyoruz. 1 gece kapimiza yaklasik 4 aylik bi kedi geldi ve kendini yirtarcasina çığırdı. Mecburen buyur ettik eve. Sağlığı gayet iyi gözüküyordu ancak hava cok soguktu ve kendisi çığırmasını saymazsak tam bir leydi gibiydi. Bu nedenle sahiplendirebiliriz diye düşündük ve bizimle kalmaya başladı. Arada suratimiza hapsuruyordu ama dedigim gibi gayet iyi gözüktüğü icin bebeğin zatürre olduğunu anlamadik. Yaklaşık 1 ay bizimle yaşadı ve 100 kere falan suratima hapsurmak suretiyle sümüğünü yedirdi bana. Ardindan bebegi öz teyzem sahiplenmek istedi, buradan sonrasi aşırı ayrintili çünkü teyzem aşılarini yaptirmaya veterinere götürdüğü bebegin ölmek üzere olduğunu öğrendim. Bebek tam 1 ay veterinerde yatti ama kurtarilamadi. Bu benim kalbimde büyük bi yaradir çünkü belki en basından anlasak şuan bizimle olurdu. Sağlıklı gözükse bile hayvan sürekli sümüklü şekilde hapşırıyordu. Daha ne bekliyoruz ki hayvan hastayim ben falan mi desin? Cok üzdünüm bebek.. Bir çok kedi kaybettik ama sen farklıydın; seni anlayamadik…
