yazarların babalarının kardeş veya abileridir. ikizleri de olabilir.
şahsımda vardı bi tane, rahmetli oldu.
adını geç ama lakabı efe idi.
nasıl efe olmasın ki boyu abartısız 2 metre. sırım gibi bi adam lakin uçarı, ele avuca sığmaz, korkmaz uslanmaz bişey. tabi ben çoğu olayı hatırlamıyorum anlatılanlardan söylüyorum.
ilk olarak babaannemin evinde bekar olarak yaşarken taa 1930 larda falan.
bir gramafon alıyor ve eve dansöz getiriyor. dedem de köyün hocası ayıptır söylemesi. dedem ölmüş tabi.
babannem bunun üzerine amcamı köyün içinde iki saat kovalıyor ve bir daha eve almıyor.
amca ver elini istanbul.
dvm ederiz belki.
