Geceyi güne karıştıran, gündüzü geceyle yarıştıran: Bilen SEN, gören SEN! Doğruyu konuşur, yalanla olmaz işimiz. Çirkinden azade, güzelden yana düşümüz. Yalnız SENi ulular, bir tek SENi anarız. Saf gönülleri, tevekkel canlarında ararız. Kimi içer Mutlu'dur, kıl köprüler geçer; kimi sözde ayık, hâd hududun aşar. Çoğu da has işi bırakıp, tapınır kıla sakala. Döneklik aşıdır, ona buna yalaka. Rızkı kuldan bilir, şirke batmış budala. imam değil amma, yapar hacı hocalık. işi nedir, diye sor; hocaefendi, der alık. DiNCi bezirgânın da DiNDARa kem konuşanın da bizde haysiyeti yok. Yanlışımız olmaz; ama hatamız pek çok. Görgü görenek budur. Cennetmiş... Şarabı da aslı da gerekmez bize. Nur doldur kalbimi, ferahlık ver bu acize!
