Çok doğru bir sözdür. Din, uyuşturucudan beterdir.
(bkz: din bir afyondur iç iç kudur)
Biz yıllardır sentetik uyuşturucuyla mücadele ederken asıl uyuşturucunun din olduğunu fark edemedik.
Uyuşturucular ikiye ayrılır: Maddi ve manevî uyuşturucular. Maddi uyuşturucular bildiğimiz sentetik uyuşturuculardır. Manevi uyuşturucular ise dinlerdir. Kulaktan alınan manevi uyuşturucu: Din.
"Çalışmak, ibadettir." diyen islam, aynı zamanda şükürcülüğü ve kaderciliği teşvik ediyor. Bu ne yaman bir çelişki öyle? Şükürcülük ve sadakacılık, bir toplumu mahveden şeylerden biridir. Yoksulluk, sadakayla değil sosyal devlet anlayışıyla biter. Çalışmak mı yoksa çalmak mı ibadettir?
