mütefekkir salih mirzabeyoğlu’nun şiirlerini topladığı eseridir…
aydınlık savaşçıları, önsöz ve anafor’dan sonra yayınladığı dördüncü şiir kitabıdır.
bu eser, büyük doğu'ya "nisbet" tarzımın, sanat açısından da mihrakını bulmuş, billûrlaşan "bellibaşlı bir sanat anlayışı"nın ana hatlarıyla görünüşüdür:
büyük doğu'nun eşya ve hadiseler karşısında "nasıl"ı temsil eden ruhunun "niçin"ini, yani teorik ve decrit buudunu, "doğrulaycılık usûlü" ve "intikal mihrakı"nı temsil etmem, sanat bahsine de nasıl yaklaştığımın rengini verir.
zekânın özü, müsbet hayâl kabiliyeti... bir insanda zekâ kabiliyeti de, "bu insanların sözlerini anladıkları kadar" dedikleri, batın kahramanlarının ağzından dökülen incilere nüfûz kadar...
yani şiir idrakı kadar...
"şiir idrakı", bir idrak buududur ki, ham yobazla kaba softa, bunun "kur'an idrakı" demek olduğunu bilmez...
şiir idrakı ile bir sanat dalı olan şiir arasındaki farka ve ilgiye dikkat... ve şiir: muhayyelâttan terekküb eden kıyas... ve üstadım'ın şâirane ifâdesiyle, hakikati polis üniformasıyla arayan ilim kadrosuna mukabil, onu hırsız gibi avlayan şair...
şair, kuru aklın dörtköşe hesaplarına sığmayan hakikatleri avlayan, gözü açık rüyâ görendir... tarifi "arif"e ne kadar yakın ve bazen de aynı...
rüyâların adamıdır...
rüyâ tâbircisidir...
öyle ki, rüyâ tâbirinde başvurulan usûlleren biri de, sahici şairlerin mısralarıdır...
bu satırları, "sanat üzerine düşünme" bahsine katınız!..
s.m 1996
