alışkındım aslında biliyor musunuz? yani gayet normal bir şeydi sevilmemek benim için. kendimi ben seviyordum ve yeterliydi sonuçta. ne ihtiyacım vardı ki başkasının beni sevmesine. orta çizgiden ilerliyordum işte. ne yükseliyordum pek fazla, ne de düşüyordum.
