işçiler yaşamak ve karınlarını doyurabilmek için sabahın köründe uykularına doyamadan koşarlar fabrikaya. fabrika, onları yutmak için ağzını açmış bekleyen obur canavardır. akşama kadar karın tokluğuna kol çevir, makineleri çalıştır, çarkları döndür, dişlileri ayarla, oradan oraya koşturup iş yetiştir telaşesi ve kan ter içinde gün biter.
önemli olan, üretim değerlerinin ve ritminin bozulmamasıdır; kalbinizin, ruhunuzun ritmi bozulabilir. önemli olan çalışma düzeninin aksamamasıdır. yoksa geleceğiniz, huzurunuz, beklentileriniz, aile ilişkileriniz ve aklınıza gelen çoğu şey aksayabilir. bu zor hayat ve patron onlardan fedakarlık beklemektedir. mesai ile birlikte gün biter ama onlar da bitmiştir.
günün bütün yorgunluğu hepsinin omuzlarına çöker ve yüzlerinin renklerini soldurur. servis otobüsünde evlerine doğru giderlerken otobüsün içinde bir sessizlik hakimdir. herkes kendi gizemli ve derin dünyasında bir hayale dalıp gider.
