Ekseriyetle düşünen insandır. Kendi kafasının içinde o kadar çok ses vardır, o kadar çok bir şeylerle kavga edip, kendiyle konuşuyordur ki bir başkasına kelimeleri dökmeye artık mecali yoktur. Zaten büyük bir olasılıkla da onu kimse de anlamayacaktır.
Bir kere başladı mı bu kafasının içindeki nedenler, niyeler her birinin cevapları ve kendi fikrini tatmin etme çabası işte o noktadan sonra "hiç konuşmayan insan" sıfatını alır. O kendi içinde büyük bağırışların dışa sessiz vurumudur artık.
