Sosyal alışveriş teorisi, Amerikalı sosyolog George Homans tarafından geliştirildi. Homans, bu teorisinden ilk olarak 1958'de Alışveriş Olarak Sosyal Davranış (ing: "Social Behavior as Exchange") adlı makalesinde bahsetti.
Bu teoriye göre; insan, çevre veya toplum ile etkileşime girmeye çalışan insanların davranışları fayda-maliyet analizlerine göre şekillenir. Buna göre tüm insan ilişkileri ilişkinin potansiyel fayda (ödül) ve risklerinin (ceza) öznel olarak karşılaştırılması sonucunda kurulur. Daha basit bir ifadeyle, bir ilişkiden elde edilen fayda, ilişkinin maliyetinden daha fazla ise insanlar ilişkiyi sürdürme eğiliminde olacaktır. Aksine, maliyetlerin faydalardan daha yüksek olduğu bir durumda insanlar, etkileşime direnme veya ilişkiyi sonlandırma eğiliminde olacaktır.
Maliyetler; zaman, para ve çaba harcamak gibi birçok olumsuz durumu içerebildiği gibi partnerin olumsuz davranışlarına veya özelliklerine tahammül etmek gibi ilişkisel unsurlar da olabilir.
Faydalar ise; bir ilişki içerisinde pozitif değer taşıyan veya ödül olarak algılanabilen soyut veya somut unsurlar olabilir. Kabul edilme, destek, arkadaşlık duygusu, özgüven gibi kazanımlar buna örnektir.
Sosyal alışveriş teorisi ekonomik ilişkiler, arkadaşlık, iş arkadaşlığı veya romantik ilişkiler gibi birçok farklı ilişki için bir açıklama sunabilir. Örneğin sizden çok sık borç alan ancak geri ödeme konusunda iyi olmayan bir arkadaşınız olduğunu varsayalım. Bu durum, arkadaşınızla olan ilişkinizde sizin açınızdan bir maliyet olarak değerlendirilebilir. Bununla birlikte, arkadaşınızın yanında geçirdiğiniz eğlenceli vakit bir fayda, ödül veya kazanım olacaktır. Arkadaşınızla olan ilişkiyi sürdürme veya bitirme kararının verilmesinde bu gibi fayda ve maliyetlerin karşılaştırılması gerekecektir.
