makineler ve ağırlık plakalarıyla dolu, salgın döneminde iyice profesyonelleştirdiğim pırıl pırıl bir spor salonum var. bakın; "salonum" diyorum. baya bildiğin goril yetişir içeride. ama; "pırıl pırıl" bu cümlecikteki en trajik yerdi. çünkü spor yapma motivasyonumu kaybettim. keşke milyarlarca lira harcamadan önce bu motivasyonu kaybetseydim. böylece sabahın köründe uyanıp çalışmak zorunda kalmazdım. zengin beyler bi el atsın hayatıma. umutla ve hararetle bekliyorum.
