2 sene önce ben oyuncakçıdan gitarın ufağını almıştım. Gayet telleri de vardı. Kutu içinde olduğundan kopuk olduğunu fark edemeyip ertesi gün değiştirmeye götürdüğümde dükkan sahibi "hanımefendi çoluk çocuk bunlar elbette koparırlar." Demişti. Ben de "yo ben kendime almıştım. Fakat teli kopuktu." Demiştim. Adam o şaşkınlıkla "hıııaaaa o zaman değişelim tabii. Olm ahmet hanfediye yardımcı ol." Demişti. O gün ki o örsleyici, o iğneleyici bakış bir sanat güneşini doğmadan batırdı. Başlamadan bitti bu serüven. Yoksa çoktan öğrenip, birilerini düşürmüş pardon iyi vakit geçirmiş hobi edinmiştim kendime.
