Kız arkadaşım bir kaç ay önce bir defter bir de kalem hediye etti ve; “belki bir şeyler yazarsın” dedi. Defterin ilk sayfasına Cemal Süreya’nın; “Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik’ dizelerini yazmış. Bence bu ilk kez ciddi vakit geçirdiğimiz gün yağmurda ıslanmış olmamıza atıfta bulunduğu için şık bir haraket. ve fakat ben ne zaman bir şeyler yazmak için defteri açsam ilk gökyüzü kelimesine gözüme çarpıyor ve kafamın içinde; “Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır.” cümlesi dönmeye başlıyor üstelik malum şahsın sesiyle! Bu durumda ben tek satır yazamadan defteri kapatıyorum. Adam bir rahat vermiyor anasını satıyım ulan ona bari karışma be!
