çocuk diyor, her şeyi toplayıp bir kutuya koy ve git. acılarını, kırıklıklarını, kalbini, gözyaşlarını... topla ve kimse bir defa daha senden gitmeden sen git. ağlamadan git.
"çocuk,
sil yüzünden tüm yalanlarını bu şehrin
topla kalbini cadde cadde, sokak sokak
kazı ayak izlerini birer birer gri kaldırımlarından.
bakma yüzlerine hiç,
görme onları
çocuk bu kez ağlama;
bu kez git."
hiç var olmamışsın gibi davran diyor. ismini sil, anılarını, adımlarını. bırak her şeyi. olur da canın yanarsa ağlama, nefret et.
"gölgeni, ismini sil yavaş yavaş
giderken bu kentten tükür yüzüne yalnızlığının
kalbini, kendini sök yavaş yavaş,
giderken bu kentten sakın ağlama sus."
unut diyor. ne var ne yoksa. sevmiş mi?
unut.
söz mü vermiş?
bırak.
canını mı yaktı?
sök onu kalbinden.
unut ama. kendinden vazgeçtiğin şeyler için unut.
"unut
ne yaptı sana,
unut
ne söyledi
unut;
ne varsa vazgeçtiğin."
kendine karşı geliyorsun çocuk, yapma.
bırak, korkuların olsun; içinde susturamadığın haykırışlar, çığlıklar... kalbin de kararsın. ama git. git ki aklanabil.
"yüzünde korkularla,
içinde çığlıklarla
kalbinde simsiyahlar...
nereye gidiyorsun?"
bahaneler bulma kendine çocuk. bırak olsun şarkıların o kutunda, bırak kalsın acı dolu gerçekleşmemiş duaların. yağmuru da sev. tek sevdiğin o olsun giderken, sonra da git.
"hep bu şarkılarla,
kıymetsiz dualarla
utanmaz bir yağmurla
nereye gidiyorsun?"
acele etme çocuk. ne kadar acele edersen unutup tekrardan hatırlaman gereken tonlarca şey olur. yavaş yavaş sahipsiz bırak yalnızlığını. her şeyi bırak. ve git...
"yolları, duvarları geç yavaş yavaş
giderken bu kentten bir p.ç gibi bırak yalnızlığını,
ve o siyah saçlarını kes yavaş yavaş
giderken, terk ederken savur yüzüne yalnızlığının."
unut, ne olursa olsun unut ve bırak.
"ve unut, ne yaptı sana
unut, neler anlattı;
unut ne varsa vazgeçtiğin."
-
yeni kişiler gelecek çocuk, bilinmeyen insanlar. bilinmeyen sen tarafından, bilinmezliklerle. ağladığın günlerin altındaki duaları hatırla. eğme başını, bakma arkana, dönme önüne. bırak herkesi. gökyüzüne bak çocuk, sen oradasın. ağlama artık. daha güçlü davran. gidişine bir anlam da yükleme. hiç olmamış gibiymişcesine davran. hem zaten; gitmek gitmektir işte. hepsi bu...
"çocuk
her vedanın ardında bir bekleyeni vardır kimsenin bilmediği,
ve her gözyaşının altında bir dua kimsenin duymadığı
çevir gökyüzüne başını
bakma arkana.
daha sert basa basa, daha güçlü
anlat bu kara şehrin yollarına ak adımlarınla!
gitmek yenilmek değil kazanmak da!
gitmek gitmektir işte
hepsi bu."
