Sabahları eşimle oğlumu okula bırakıp hastaneye gidiyoruz bana iğne vurdurmaya. Akşam da oğlum eşlik ediyor bize yine iğneye giderken. Çıkışta da yüzümü okşuyor geçmiş olsun mahiyetinde.
Ben memnunum evli olmaktan. Hayatımı bir insanla paylaşmaktan , en başında söz verdiğimiz gibi hastalıkta ve sağlıkta birbirimizin yanında olmaktan memnunum.
Yeri geldi kör oldum, yeri geldi bipolar yüzünden atak geçirip eşimin dünyasını kararttım ve şimdi de yarı sağır oldum. Her şeye rağmen beni seven bir eşim var. Ne mutlu bana! Erkek açısından bilemiyorum ama mutlu bir evlilik bir kadın için çok önemli. Kadın sevilmediğin de kahroluyor.
Kadını önemsemeyecekseniz, zor anlarında yanında olmayacaksanız, bir kaç yıl sonra sıkılacaksanız tabiki evlenmeyin. O evlilik yürümez çünkü!
