O kadar haklısın ki.. çok ihmal ettim seni. Yazmıyorum uzun süredir. Geleceksin sandım, oluyor sandım.. ne bileyim.. kandık bazı hayallere, düştük dünya işlerine.. öyle olmuyormuş babacım. Oluyor gibi oluyormuş ama farklıymış insanların derdi.. neyse.. bunlardan bahsedip şişirmeyeceğim kafanı.. zaten biliyorsun gönül işlerinden vazgeçeli çooookkk uzun zaman oldu. ben biraz dizlerine başımı yaslayıp, sessizce saçımı okşayışını hissetmeye geldim.. belki bir daha fırsatımız olmaz. Hayat bu. Sen gelemedin ben gelirim belki. Hayır hayır. Hemen asma güzel yüzünü. tamam. Öyle bir şey demiyorum ama yoruldum kızım. Yoruldum. Bir dayanağım sen vardın. Kırıldı kızım.
Ah güzelim, saçları kıvırcığım, teni pamukcuğum, gözleri yıldızcığım nasıl da unutmuşum en huzurlu yerin burası olduğunu.. saçlarını tararken nasıl da dinlendiğimi, Seni ne kadar heveslerle beklediğimi unutmuşum. Sana ulaşmak ümidiyle yaşadığımı unutmuşum.. unutmuşum kızım. Unutmuşum senli hayaller kurmayı, unutmuşum yeniden seninle doğmayı, unutmuşum yeniden seninle öğrenmeyi, unutmuşum senin için yaşamayı.
Affet kızım. Sana layık bir baba olamayacağım, hatta galiba baban da olamayacağım.. affet kızım. ilk baba deyişini, ilk adımlarını, okuduğun ilk kitabı öğrenemeyeceğim, saçını tarayamayacağım, okula götüremeyeceğim, ilk matematik sorunu çözemeyeceğim, en çok anneni mi babanı mı seviyorsun diye sorduklarında annemi de çok seviyorum ama 'babamı' deyişini duyamayacağım, birlikte yemek yaparken mutfağı darmadağın edip annenden ilk fırçamızı yiyemeyeceğiz, gözümden sakınıp kimselerin kullanmasına izin vermediğim arabamı sana emanet edemeyeceğim, ilk çizdiğin resimde ikimizi elele göremeyeceğim için affet kızım.. seni rahatsız eden 1-c deki tipsizi senden uzaklaştıramayacağım için affet kızım.
Tükendim kızım.. ilk mektubumda ne kadar da umutluydum.. mutluydum. Aradan geçen onca sene çok şeyi değiştirdi. Bir kısmında beraberdik, yanımda olmadıklarını da geçmiş onca mektubumda yazdım, hatırlarsın. Birlikte geliştik, birlikte değiştik ama görüyorsun.. kavuşamayacağız gibi. Ben kabulleniyorum artık güzel kızım. Olmuyor. Bir daha yazar mıyım, bu güce bir daha ulaşabilir miyim bilmiyorum. Artık beni bekleme kızım.
