Sawadogo, 1946 yılında Kuzey Burkina Faso'nun Yatenga eyaletinde doğdu. Bölgenin koşulları 1970’lerin başında milyonlarca insanı kamplara ve göçlere sürükledi. Önemli gıda problemleri yaşandı, birçok hayvan sürüsü telef oldu, 100.000’den fazla insan öldü. insanlar eskiden bereketli olan köylerini terk etmeye başladı. yağmur yağsa bile toprak sert olduğu için akıp gidiyor, bitkiler ve ağaçlar tarafından emilemiyordu. çukur kazmak bile işe yaramıyordu.
Sawadogo geleneksel Zai yönteminde bir değişiklik yaptı. Su tutmaya yardımcı olmak için daha geniş ve daha derin taşlı çukurlar kazdı. Sert zemini kırmaya yardımcı olmak için termitler kullandı. Böylece yağış başlar başlamaz, bitkide suyu toplayan ve yoğunlaştıran çukurlara tohumlar ekip, düzensiz yağış alan bu bölgede su stresini azalttı. Yerel halk ona Zai geleneklerinden koptuğu için “deli” dedi. Hatta içlerinden bazıları ormanını ateşe verecek kadar ileri gitti. Başına gelenler onu doğru bildiği yolda yürümekten vazgeçirmedi.
Sonuçlar çarpıcıydı, mahsulle birlikte toprak gelişti, verimlileşti. Bu durum sadece tarımı iyileştirmedi, kurak topraklarda ağaç da yetişmeye başladı. Kırk yıl sonra 60’tan fazla çalı ve ağaç türüne, çeşitli yaban hayatına ev sahipliği yapan 40 hektarlık bir ormana sahip oldu.
Onun yöntemi yalnız Burkino Faso’da değil, Sahel’deki ve kıtadaki ülkelerde, Gana, Çad ve hatta toprakları kuraklık ve yağmur döngüleriyle tehdit altında olan Kenya’da kullanılıyor. Bu, onun için en büyük ödül olsa da sabrı ve kararlılığı sayesinde, Birleşmiş Milletler Çevre Programı “2020 Dünya Şampiyonları Ekosistem Restorasyonu” ödülünü de aldı.
bir insan'ın bir ülkenin kaderini olumlu yönde değiştirmesi ve doğada termitler dahil hiç bir canlının boşuna yaratılmadığının örneği olarak ibret alınacak bir hikaye.
