Üniversitede ikinci öğretim okumuştum birkaç sene. Gece dönüş yolunda sokaktaki köpekler koruyucu meleğim gibi olurlardı.
Dişi olmasına rağmen paşa ismi koyulmuş torun torbaya karışmış yaşlıca bir köpek vardı özellikle. Duraktan 3 4 dk uzakta ev bellediği bir yer vardı, oraya geleceğim saatlerde yolun başında beni bekler, evime kadar olmasa da kendi bölgesinin en ucuna kadar eşlik ederdi bana. Koşup kuyruğunu sallayıp zıplaya zıplaya kendini sevdirirdi.
Geceleri daha rahat yürümeme yardımcı olan koca kızımı özlettiniz
