Çölde susuzluktan ölürken gelip yemek vermişti sanki.
işte böyle bir şeydi.
Yalnızca yardım ettiğini düşünüyordu.
Oysa bende yemek vardı ve yalnızca ihtiyacım olan şey suydu.
Ve öyle ki açlıktan değil susuzluktan ölecektim.
Bu kadar basitti.
Bu kadar değersizdim gözünde.
Çünkü eğer önemli birisi olsaydım düşünürdü o beni.
Düşüncesiz değildi ki.
Bilmiyorum, belki de ben onu koruyorumdur düşüncelerimden, tek sorun saklanmam gereken ve asıl zararı verecek kişi bizzat kendisiyken.
