üniversite yıllarını "ah, bitse de gitsek" diye geçiren, bitip memleketine dönünce de "ah, şimdi üniversitede arkadaşlarla olmak vardı, ulan falan hocayı bile özledim" diye iç geçiren insandır.
nerede okunursa okunsun, öğrencilik yılları, belki de derslerin sıkmasından, belki de boşluktan bir an önce bitirilmesi istenen yıllar,
ama bitince başlıyor asıl boşluk, bir de üstüne işsizlik faktörü eklenince, sürekli anılarla geçiriliyor o boşluk, geçirilen bütün anılara, bütün arkadaşlara, türkiye'nin en geri kalmış şehri denilen o şehre bile özlem en üst noktalara ulaşıyor, hey gidi deyip duruyorsun.
