çocukluk basamakları bitmeyen bir merdiven gibidir inildikçe derinleşir ve genişler.düşünüyorumda hep çocukluğumda mutahitlerin saldırısına uğrayan gecekondu mahallelerimizde yaşasaydık ve o inşaatlar hiç yapılmasaydı.aslında gecekondunun yerine dikmediler o binaları çocukluğumuzun üstüne diktiler.binaların inşaat halindeyken önüne yığılan kuma (bkz: ''fatihin fedaisi kara murat'')havasıyla atlamanın verdiği keyif binaların tek guzel yanıydı ama tamamlanmamış hali yinede.
