yıl 2007 falan mıydı neydi tam hatırlamıyorum, o zamanlar tabi süt dişlerim falan vardı daha. bir sorun oluşmuştu, ama tam olarak ney hatırlayamadım. dişçiye gitmiştik, erkekti. adamın suratında duygu belirtisi yok. sakallı böyle garip bir şeydi. oturttu beni koltuğa, öndeki süt dişlerimi bir çırpıda tek tek sökmeye başladı. ama böyle nasıl, ben onun için stres giderici bir şeymişim gibi, o da benim üzerimden stres atıyormuş gibi. ne bakar, ne eder tak tak tak tak saniyeler içinde hepsini almıştı.
acı hissettim mi hatırlamıyorum da, öyle bir kanamıştı ki... ağlıyorum falan annemle babam da yanımda bana peçete vermeye çalışıyorlar falan o kanamalar uzun süre durmamıştı. sonra kanaması durduydu herhalde hayal mayal hatırlıyorum, ama benim için travma sayılacak bir şeydi. uyuşturma falan da yok hani en azından fıs fıs sıkaydın anladık süt dişi de yani, biz de 7 yaşlarında falanız.
ondan beridir gerçekten dişçi fobisi oluştu bende, ve halâ devam etmekte. dişlerime bu zamana kadar iyi baktım ama her ne kadar iyi baksanız da bu aptal azı dişlerinden biri sorun çıkartıyor. onlar sorun çıkartmazsa yirmilin diş çıkartıyor zaten. yani öyle ya da böyle kendimi s*ke s*ke teslim etmek durumunda kalabilirim. çünkü o ağrıya dayanabilen tek bir kazanova dahi yok yeryüzünde, ki ben de bir kazanovayım.
