Sendromun adı ve tanımı, Barselona Üniversitesi Psikoterapi Profesörü Joséba Achotegui'ye aittir. Araştırmalarını, Kuzey Afrika üzerinden göç hareketlerinde tercih edilen bir hedef ülke olan ispanya'da sürdüren Dr. Achotegui, göçmenlerle yirmi yılı aşkın bir süre çalıştıktan sonra sonunda göç edenlerde görülen benzer ruhsal sağlık sorunlarını 2002 yılında Ulysses Sendromu olarak tanımlamıştır.
Sendrom, yeni bir yere göç etmek için evini terk eden kişilerde kendini gösteriyor. Varış ülkesinde aşırı düzeyde stresle karşı karşıya kalan göçmenler, kronik ve çoklu semptomlar gösterebiliyor.
Stres faktörleri çeşitli; zorunlu ayrılık, tehlikeli göç yolları, sosyal ve kültürel izolasyon, beklentilerin karşılanamaması, hayatta kalabilmek için sürekli bir mücadele hali, ev sahibi ülkelerdeki ayrımcılık ve tutuklanma ve sınır dışı edilme korkusu… Göç edenlerin geride bırakmak zorunda kaldığı tüm şeyler için tuttuğu yas ise, göçmen keder ve stresinin en yaygın nedeni.
Travmatik etkenlerin genellikle göç deneyimiyle ilişkili olmasına karşın literatürde bu etkenler dönemine göre - göç öncesi, göç süreci ve göç sonrası - sınıflandırılabiliyor. Migren, uykusuzluk, aşırı endişe, psikolojik ve fiziksel gerilim, oryantasyon bozukluğu, korku ve birtakım vücut ağrıları gibi semptomları şiddetlendirdiği bulgulanıyor. Profesör Achotegui, Ulysses Sendromu teşhisi konan kişilerin dörtte üçünde baş ağrısı ve motivasyon eksikliği ile ilişkili birtakım belirtilerin görüldüğünü söylüyor.
