Kureyşilerin aslanı diye anılan Nevfel b. Hüveylid’el’Adevî ile Talha b. Ubeydullah’ın (r.anh) ağabeyi Osman b. Ubeydullah; Ebu Bekir ile Talha b. Ubeydullah’ı; namaz kılmalarını engel olmak ve dinlerinden döndürmek için tutup bir ipe sıkı sıkı bağlarlar, ibret olsun diye bu şekilde Safa ve Merve tepeleri arasında dolaştırırlar, baskı ve işkence yaparlardı.
Ebu Uhayha Said b. Asi oğlu Halid’in Müslüman olduğunu öğrenince diğer oğullarını onun arkasından saldı. Kendisinin Mekke’nin yukarı taraflarındaki Ebû Dübb’el’Huzai mahallesinde bulunduğu haber verilince Ebu Uhayha diğer oğullarından Eban ve Amr’ı azatlı kölesi Rafi ile birlikte hemen oraya gönderdi. Arayıcılar Halid b. Said’i (r.anh) namaz kılarken buldular ve hemen babasının yanına getirdiler. Ebu Uhayha Hakaretler ederek; sövüp, sayarak elindeki değnekle dövmeye başladı. Elindeki değnek kırılıp parçalanıncaya kadar dövmeye, sövüp saymaya, hakaretler etmeye devam etti.
Nihayet elindeki değnek kırılınca:
-Ey zelil ve yaramaz olan evlat! Sen artık hiç buralarda durma, istediğin yere git. Vallahi senin rızkını, geçimliliğini kesecek, aç ve çıplak bırakacağım dedi.
