meğer bunlara ''feel good movie'' deniyormuş. hiç fikrim yoktu açıkçası bu filmin sorunsuz başlayıp sorunsuz biteceğine dair. alışmışız anasını satayım acıya, kedere ve cinayete.
--- spoiler ---
''ulan şimdi kaza yapacaklar kesin, var ya karısı ölecek, yancısı yamağı pıçaklayaklar olm'' diye diye izledim filmi. ara sıra duygusal sahnelerde bi gevşeme gelince hemen toparladım kendimi. hayal kurma özrüm nedeniyle bi ara ''böyle istediğin gibi kamyonu alıp çıkabiliyo muyuz yannız amerika'da acabaağğğğ? hani sağlık bakanlığı, nerede bu devlet?'' derken küçük bir sahne ile açıklık geldi oraya da. biz detaylarda boğulan dalyaraklara bu açıklamayı yaptıkları için teşekkür ederim.
en son düğün sahnesinde ''yok artık ebesinin amı, bu kadar mutlu olunmaz lan'' diye düşündüm. lokantadaki piknik tüp patlayacak, hepsi ölecek kesin derken film bitti ya lan. mutlu son, hemi de kemiksiz mutlu son.
--- spoiler ---
yani film iyiydi hoştu da benim dengem biraz bozulmuş sanırım. too old to die young denen diziden sonra buna geçmek de biraz etkiledi kesin. neyse bu film bittikten sonra 95 yapımı casino açtım da kendime geldim. cinayet, ihanet, gerilim. takoymuş, burittoymuş, cubanosmuş. zaten 150 külo olmuşuz bu ne yaaa. sharon stone da ne karıymış bee.
