ne olduysa bu hayvanlara şu karantina kapanma döneminde oldu, bi orada dağıldılar, ayarları kaydı. çok da severim genelini kedinin köpeğin. bugün hava kararık hastaneye gidiyorum yolda da kimse yok başka zaman tırnağınız kırılsa gidersiniz hastaneye. neyse. köpek çıktı karşıma, tek eksik olan şey buydu gerçekten. baktı durdu, kedi görünce yaptığı hareketi yaptı geriden güç alıp; şimdi onu nasıl betimleyeyim zaten, köpekleri & çift toynaklıları anlama ve karakterlerini analiz etme uzmanları derneğinde değilim. dedim ki s*çtın sonunda. iki arka ayağını iteleyip bana hamle yaptı, havlamadı da ne oldu yani anlamadım, fatma girik balgamı atar gibi ses çıkardı dalacakken. aramızda 2-3 karış kaldı kalmadı ama tüm bunlar saniyelik oluyor, laptop çantam vardı aldım beyzbol sopası gibi tutup savurdum yüzüne bununla allah affetsin, tamamen refleks eylem oldu, bir de zincirleme sövüyorum sesli sesli ama sanki benden çıkmıyor, çünkü ne anlasın köpek de ona söveyim. derdim mi yok. sonra geri çekildi anlamadım, hayattaki bütün şansımı burada kullandım sanırım. şimdi anlatırken iyi tabi, bacaklarım ve kollarımdan kaynar sular döküldü, şu deyimi de hiç sevmem kaynar su niye dökülüyorsa. bu kadar.
