her çocuguna aynı sevgiyi vermek, eşit davranmak, menfaatleri bir kenara bırakmak kolay bir olgu değil haliyle.
çocukken altını değiştiren, seni emziren kadın, yani gerçek annelik duygularını en üst düzeyde hisseden insan, bazen babana olan benzerliğin yüzünden dahi seni dışlayabilecek duruma gelebiliyor.
söylediği ninnileri, uykusuz gecelerini unutuveriyor.
hani anneler kutsaldı? hani asla bırakmazdı seni sevmeyi?
annelik; doğurmakla olmuyor, büyütünce bitmiyor...
annelik; vicdanın ta kendisidir...
