Onca senedir köpek gibi çalışıyorum ama hala fakirlik hala sefalet.
Diyecek bir şey bulamıyorum cidden. Varlığımızın bir parça bok kadar kıymetinin olmadığının ispatı aslında bu sefalet.
Aşırı çalışmaktan ne beden ne ruh sağlığım kaldı. Taş olsa çatlardı bunca emekten sonra ama ben 32 yaşında hala üç kuruşa elde avuçta yok muhtaç halde sürünüyorum.
Yerin dibindeyim resmen. Schopenhauer'in dediği gibi dünyayı yaratan şey bir çeşit şeytan falan olmalı cidden.
