Gerçekten çok garip. insan neden kendisini yaşamın merkezinde görür ki? Neden hep ilgi bende olsun, hep beni dinlesinler ister? “Değerimi bilen insanları yanımda tutarım, umursamazlardı sevmem.” Dedikten sonra laf başkasına döndüğünde “ben umursamaz olan tarafım, insanlar beni yormaz.” Diyen kişiye nefret duyar?
Çoğu insanı anlarım. Hareketlerinin, yaptıklarının anlamlarını çıkartırım. Doğru veya yanlış diye süzmeden önce şartları incelerim. Ama böyle insanlara karşılık bulamıyorum kafamda.
