Eseri dinleyenlerin bir çoğu benim gibi aynı zamanda youtube da Andre Rieu'nun yönettiği Johann Strauss Orchestra'sından da seyretmiş. Seyredince parçanın güzelliği bir yana Anhhony Hopkins'in yüzündeki memnuniyet ve gururdan da, yanındaki hanımın duygulanmasından da etkileniyorsunuz. Bir sanatçının yaşarken en paha biçilmez anılarından biri olmalı. Hele etraftaki insanların zevkle salınarak parçaya eşilk etmeleri. Ben bunu yazarken odaya temizlikçi arkadaş geldi ve "Abi bu cenaze parçasını mı dinliyorsun" dedi. 3 sn içinde söyledi bunu. Neden böyleyiz biz, neden düzelemiyoruz. Beyni içinde keman, fagot v.b. daha ne enstrüman duysa karşı çıkmaya proglamış kendini.
