yorgunum, yalnızım, kendimi eyleyemiyorum. tutunduğum bir şey yok gibi hayata dair. kendime de sarılamıyorum. hapsolduğum bir beden, kendimi hapsettiğim bir hayatı sürdürüyorum. cümlemi ''...hayatı yaşıyorum.'' şeklinde devam ettiremedim bile, öyle yalandan. vaktimi dolduruyorum, belki bir gün dolmadan, yarıda keseceğim.
