Girdap... Girdabı açıklayayım mı size... Uzun zamandır bu girdap içerisinde kaybolup kaybolmamakla savaşıyordum sanırım savaşı kazandım. O yüzden uzun zamandır yoktum buralarda. Beyninin içinde bir düşüncelerden ve insanların enerjilerinden oluşan bir okyanus düşün. Kulaç atmaya çalışıyorsun oradan çıkmak için ama o düşünceler o enerjiler birer yosun gibi koluna bacağına boynuna takılıyor rahat yüzemiyorsun. Bir süre sonra onları ayıklamak için ellerinle ittirmeye başlıyorsun. Bu ittirme hareketi okyanusta dönme efekti yaratıyor ve giderek büyüyor dönen alan. Girdap oluşuyor. Şehir efsanelerinde girdabın döndüğü tarafın tersine yüzersen girdap seni dışarı atar derler. Deniyorsun bunu deniyorsun deniyorsun... Denedin ama başaramadın. Girdap bir türlü atmıyor seni o düşünceler ve enerjilerle çekmeye çalışıyor içine. Direniyorsun ama girdap senden güçlü. En son bırakıyorsun savaşmayı, girdap seni içine çekiyor. Önce nefesin kesilir gibi oluyor, boğulacak ölecek gibi hissediyorsun. Sonra bir bakmışsın girdabın seni çektiği yer günlük güneşlik yosunsuz bir okyanus kenarıymış. Ne köpek balığı var ne yosun. Deniz yıldızlarıyla göktekiler birbirine karışmış öyle güzel bir memleket. Şimdi ben hala o girdabın içinde bir yerdeyim ve beni içine çekmesini bekliyorum. Sonunda da hayal ettiğim yer böyle... Öylesine huzurlu, öylesine serin sıcak, alabildiğine kum, görebildiğine gökyüzü ve okyanus...
