içinizden hiçbirinize ait hissedemiyorum,
Davanıza davam diyemiyorum.
Bilemiyorum, sorun bende mi? Ne yapsam kendimi?
Anlatsam derdimi
Her yer karanlık. Yarından umudum yok.
Aslında sorum çok ve cevaplar sayfalar dolusu önümde
Ne kadar görmek istesem de gözümle,
Her yer karanlık… Her yer karanlık,
Hiç ışık yok.
Ne zaman düşsem bu yalnızlığa
Kitaplar koştu hep yardımıma,
Binlerce yıl önce mum ışığında
Kavuşmuşlar insanlar aydınlığa.
Şimdi tüm bu ustalar izlerlerken
Ve güya tanrılar da bizlerleyken
Ne yaptık da düştük bu karanlığa?
Sanki uzanıyor ta' yanıbaşımdan sonsuzluğa.
Her yer karanlık. Yarından umudum yok...
Aslında sorum çok ve cevaplar sayfalar dolusu önümde,
Ne kadar görmek istesem de gözümle
Her yer karanlık… Her yer karanlık.
Hiç ışık yok.
Yine birilerini kızdırdım, yağıyor üstüme tanrının laneti.
Ne hain, ne katil, ne de hırsızdım
Tanrınız buysa beyler, yok hiç adaleti.
Protestler, yeni tezler üretirlerken
Bir şekilde marjinal olalım derken
Az olmak uğruna yine çoktan oldular,
Adeta koskocaman bir b.ktan ordular.
Ne yaptıysam olmadı, hep haksızdım
Söylemlerim pek çokları için tatsızdı.
Arkamda Titanlar olsa da fark etmez,
Onların gözünde ben hep dayanaksızdım.
Konuştukça gözlerinde düşüyorum
N’olur ört üstümü anne, çok üşüyorum
Delirtiyor beni insanların gamsızlığı.
Ne olacak da bitecek bu yalnızlığım?
Her yer karanlık. Yarından umudum yok.
Aslında sorum çok ve cevaplar sayfalar dolusu önümde
Ne kadar görmek istesem de gözümle,
Her yer karanlık… Her yer karanlık
Hiç ışık yok.
