kendi elinle serdin tüm değerlerini pis pasaklı ayaklar altına, sonrada oturup ağlarsın ezilen duygularına. kendi düşen ağlamaz be adamım kendi düşen ağlamaz.
küçücük bir mum ışığından güneşin bile yapamayacaklarını beklersen, a yı b yi bilmeyenden bir roman yazmasını istersen sonun hüsrandır be adamım hüsran.
yıktın tüm değerlerini, yaktın herşeyini artık hüzünlü ve mutsuz gözlerle süz çevreni, bir daha kim vuracak nerden vuracak diye bekle dur artık, sütten yanmış ağzınla artık yoğurdu değil hiç bir tadı tadamıyacaksın çünkü sen kaynar kireçten bekledin sütün lezzetini. **
