Türk edebiyatının en zengin dönemi olduğunu düşünmüyorum artık. Ağdalı bitmeyen tamlamaları kullanabilmek (divan edb. Bunlardan ibaret değil) elbette belli bir dilin ve zihnin zenginliği olarak görülebilir. ayrıca Anlaması zor ya da derin sözler insanları kolay etkiler, bunlar bir zenginlikmiş gibi durabilir.
Beni de bu tür yazımlar bir dönem etkiliyordu hatta kullanmışlığım da var ama artık basitliğin dibine vuran şeyler bana daha büyük zenginlik gibi geliyor. Çünkü zirve güzeldir bu donanım da öyle ama en güzeli geri dönüp bunu herkesin anlayabileceği bir şekilde anlatabilmektir. Bu çok daha başka bir zenginliktir. Ben bu zenginliği seviyorum.
