bazen insanın kendini bilmesidir, başaramayacağınızı, sıçıp sıvayacağınızı bilirsiniz, korkarsınız.
bazen insanın kendi hakkında en ufak bir fikri olmamasıdır, neler olacağını, nereye kadar gideceğinizi, neleri yıkıntıya çevireceğinizi kestiremezsiniz, korkarsınız.
bazen de..
sadece korkmaktır.
karanlıkta iki göz görmüş gibi. arkanızda soğuk bir nefes hissetmiş gibi.
donar kalırsınız o zaman.
ne "bilirsiniz" ne de "bilmezsiniz". kanınız donar.
sadece korkarsınız. o en kötüsüdür.
kör kuyuya düşer gibi.
işte sesinizdeki o değişimin nedeni de budur, farkedildiğinde utandığınız..
kimseye itiraf edemeseniz de.
korkuyorsunuzdur, ve elinizden bir şey gelmiyordur.
