nazım hikmet'in insanın içini acıtan şiiri.. özellikle sonuyla daha da bir acıtır..
"Sen bu şehre gelesin de beni aramayasın!
Öyle mi? AĞLA GÜLÜM!
Hem de hüngür hüngür ağlamalısın.
Hayır ağlama, Allah belamı versin benim ağlama!
Etrafına bak:
Ben ve şehir çoktan arkada kaldık.."
