marjinal bir eylem olan ve toplumsal kültürümüzde yeri olmayan durumdur.
bunun dinle ilgisi yok bu arada, atalarımız sümerlerde evlilik öncesi cinsel ilişki hiç hoş karşılanmamıştır. bizans döneminde de bu hassasiyet devam etmiştir. öyle ya da böyle kültürümüze etkili olmuş olan orta asya türklerinde de namus kavramına çok önem verilmiştir. anadolu aşkın, sadakatin, tek bir kişiye ait olmanın verdiği asil duyguyla yoğrulmuştur. bazıları din kılıfıyla bizi yobaz olarak suçlayıp dursun, bu iş binyıllardır böyle devam ediyor.
bir eylem ne kadar marjinal olursa olsun, başkasına zarar verilmediği sürece özgürce yapılabilmelidir. ama marjinalin normalleştirilmesine de müsaade edemeyiz.
