Bu, arada bana da oluyor. Bir yaşama sevinciyle insanlara yaklaşıyorum, haşır neşir oluyorum falan. Bir süre sonra bakıyorum, insanlar birbirinin yüzüne gülüp arkadan atıyor ya da samimi görünüp aslında kuyunu kazıyor. Sonra içimden küfredip kendi mutlu yalnızlığıma dönüyorum. Hem de kafam rahat oluyor.
