Hicretten hemen sonra hemen Mescid-i Nebevi dediğimiz Peygamber efendimizin şuan kabrinin bulunduğu mescid inşa edilmiş ve bu mescid tamamlanınca namaz cemaatlekılınmaya başlanmıştır. Namaz vakitlerinde de Hz. Bilal-i Habeşi,”hayya alesalah” yani "Haydi namaza" diyerek sahabeleri namaza çağırırdı.
Peygamberimiz sahabeleriyle Müslümanları namaza nasıl çağrı yapacakları hakkında istişare yaptı. Herkes farklı farklı önerilerde bulundu. Kimi; namaz vakitlerinin boru çalınarak, ateş yakılarak, çan çalınarak veya yüksekçe bir yere bayrak dikilerek haber verilmesi tekliflerinde bulundu. Fakat Peygamberimiz, bu tekliflerin her birini, başka millet ve dinlere ait olması nedeniyle uygun görmemişti. Topluluk bir karara varamadan dağıldı.
Bir gece Hz. Abdullah bin Zeyd, rüyasında namaza insan sesi ile çağırıldığını gördü ve rüyasını Hz. Peygambere anlattı. Peygamberimiz bu ifadeleri çok beğendi ve "Gördüğünü Bilal'e öğret; çünkü onun sesi güzeldir." buyurdu. Hz. Bilal, Medine'nin en yüksek yerine çıkarak öğrendiklerini okudu.
Peygamber efendimiz (s.a.v.), Bilâli Habeşi sabah namazı okurken uyanmamış.
Bilâl Habeşi kapıya vurarak :
“Esselatu hayrun minen nevm Yâ ResûlALLAH!” diye iki defa bağırmış.
Resûl-ü Ekrem hemen uyanmış ve kapıya çıkarak : “Bu çok güzel Yâ Bilâl daima söyle!” demiştir.
