herseyden geriye kalan sadece galatasaray demis bir insan olarak, bir iki sey karalamayi boynumun borcu bilirim su gune kadar birsey yazmadi isem de umit'i sevmedigimden degil, zaten soylemek istediklerimin fazlasini sahada yaptigi icindir. benim bildigim galatasaray taraftari 26 mart 2000'de 82.de johnson'un attigi golle fenerbahce'ye karsi, sahadan 1-0 yenik ayrilmasina ragmen takimini avuclari patlayana kadar alkislamis insanlar butunudur, benim icin galatasaray taraftari arif'e, okan'a, k.hakan'a, tekrar merhaba diyebilme lutfunu gostermis topluluktur. en kotu gunlerinde stadyumu doldurmus vefa gostermis kimselerdir. simdi gelelim esas konuya; umit karan. umit karan dedigimiz adam, vestel manisa'ya van bastenvari bir gol atmis, (ki bence van basten'in rusya'ya attigi golden daha zor ve guzel bir goldur) kasimpasa'da rovasatanin nasil atilacagini gostermis, liverpool'a, roma'ya birbirinden klas goller atmis, kiralik olarak takimdan yollanmis agzini acmamis bir futbolcudur . gordugu kirmizi kart icin elestirenlerin hafizasi herhalde 2 gunluk ki bunlari unutuyor. arif'e kufreden, hakan'i yuhalayan insanlarin umit karan'i harcamasi zor olmaz o ayri bir mevzu..cani sagolsun; 50 gol kacirsin,3 tane kirmizi kart gorsun sonunda umit'i tekrar kazanalim.. (bkz: vefa sadece bir semt ismi degildir)
