Descartes insanın düşünen bir varlık olması dışında, aynı sezgisel kesinlikle daha fazla bilgi elde edip edemeyeceğini sorar. Mükemmel bir varlık hakkında da açık ve kesin tasavvura sahip olduğunu fark eder. bu tasavvura her zaman sahip olmuştur ve bunun kendinden kaynaklanamayacağı besbellidir.
Mükemmel bir varlık tasavvuru kendisi mükemmel olmayan bir varlıktan kaynaklanamaz descartes'a göre. demek ki mükemmel varlık tasavvuru bu mükemmel varlığın kendinden çıkıyor olmalıdır -başka bir deyişle, Tanrı'dan. Dolayısıyla Descartes için tanrı'nın varlığı, düşünen birinin bir düşünen Ben olması olgusu kadar apaçık bir şeydir.
(bkz: cogito, ergo sum)
(bkz: düşünüyorum öyleyse varım)
