hayatın size attığı okların, içinizden geçmesi, sizi öldürmemesi, canınızı yakmasıdır. kopan parçalarınızın tekrar tekrar ısırılmasıdır. boş boş beklemektir.
sevdiğinizin ağlamasıdır.
onu eriteni bilip de sizin de erimenizdir. sebepsizdir. gereksizdir.
iyice içe kıvrılarak uyumaktır.
korkmaktır. kimi insanların şansızlığı üzerine düşünüp de, bir anda duvara çarpmış gibi olmaktır.
bir presin altında ezilmek gibidir sanki.
hiç presin altında ezilmedim gerçi.
muhtemelen duygularım altında ezilmeye benziyordur.
