üniversitedeydim.
evde tektim.
öldüğünü duyduktan sonra, insanın iki gün boyunca durmadan ağlayabileceğini öğrendiğim an oldu.
gözyaşlarım durmadı.
çocukluk bitmişti. o birçoğumuzu çocukluğumuzdan gençliğimize taşımıştı.
çok üzülmüştüm.
bu yazıyı yazarken tekrar acısı düştü içime...
